متن شبهه :

شراب، خوب یا بد؟
شراب و… از کارهای شیطان هستند (سوره 5 آیه 90) ولی در بهشت جوی هایی از شراب سوره 47 آیه 15 و سوره 83 آیه 22 و 25) جاری هستند. چگونه کارهای شیطان به بهشت راه یافته اند؟

پاسخ + افشای مغالطه ی شبهه افکنان :

در متن شبهه یک مغالطه ی لفظی (البته مغالطه ای ناشیانه) صورت گرفته است و آن اینکه شبهه افکن، خمر (یعنی شراب مست کننده و ناپاک) را با شراباً طهورا (یعنی نوشیدنی پاک) به یک معنی گرفته است! در حالیکه این دو شراب (شراب یعنی نوشیدنی) بسیار با هم متفاوت اند. در ادامه آیات قرآن را می خوانیم :  ادامه مطلب...

متن شبهه :

کی و چگونه ایمانها مشخص میشود؟
“در آن شب فرشتگان و روح به فرمان پروردگارشان برای انجام دادنکارها نازل میشوند.” (سوره 97 آیه 3-4). “ما آنرا در مبارک شبی نازل کردیم،ما بیمدهنده بودیم.” شب قدر برای مسلمانان شب مقدسیست، شبیست که در آن همه چیز در موردحیات و مرگ و… مشخص میشود. اعتقاد مسلمانان بر این است که هر چیزی که قرار است درطول سال اتفاق بیافتد در این شب توسط الله بر روی الواحی نوشته میشوند. این اعتقادمسلمانان با (سوره 57 آیه 22) که میگوید “هیچ مصیبتی به مال یا جانتان نرسد مگر پیشاز آنکه بیافرینیمش، در کتابی نوشته شده است. و این بر خدا آسان است.” در تضاد است. این آیه در واقع میگوید که قبل از اینکه کسی خلق شده باشد سرنوشت افراد در الواحینزد خداوند ثبت شده است و این نیز خود با (سوره 17 آیه 13) “کردار نیک و بد هرانسانی را چون طوقی به گردنش آویخته ایم. و در روز قیامت برای او نامه ای گشادهبیرون آوریم تا در آن بنگرد.” که به این معنی است که افراد خود مسئول آن کاری کهانجام میدهند و اتفاقی که برای آنها می افتد هستند.

پاســــــــخ :

1. علم خداوند به سرنوشت بشر به معنی جبر نیست. بلکه قرآن گویای اختیار بشر است. [کلیک]

2. سرنوشت یکساله ی بشر در شب قدر مکتوب می شود. (از روی عملکرد انسان) یعنی حد و مرز پیشرفت یا پسرفت انسان در این شب ثبت می گردد. و هر ساله نیز این مسئله رخ می دهد. تا اینجا که روشن است.

اما اینکه خداوند قبل از آفرینش هر چیز و قبل از رخداد هر موضوعی به آن علم دارد، منافاتی با شب قدر ندارد. خداوند می داند که در شب قدر چه رخ می دهد. او می داند که قبل از این شب و بعد از این شب چه رخ می دهد. خداوند می داند که انسان با اختیار خود چه بر سر زندگی اش می آورد. و هر ساله نیز به انسان مهلتی دوباره می دهد. گرچه سرنوشت و نتیجه ی پایان سال را نیز می داند اما حکمت و عدات او موجب می شود تا در هر مقطع از زندگی بشر به او فرصتی دوباره دهد. از همین روی تناقضی در آیه وجود ندارد.

متن شبهه :

فرعون کی فرمان قتل پسرهای خردسال را داد؟
وقتی موسی پیامبر بود و در مورد خدا برای فرعون صحبت کرد (سوره 40 آیه 23-25) یا وقتی موسی یک نوزاد بود (سوره 20 آیه 38-39).

پاسخ :

هر دو بار ! فرعون دو بار فرمان داد تا پسران بنی اسرائیل را بکشند. تا بنی اسرائیل دیگر توان مبارزه نداشته باشند. حال کجای این دو آیه تناقض دارد ؟؟؟ فرعون دو بار دستور قتل عام داد و قرآن هم همین را می فرماید ! یک بار قبل از تولد موسی (به خاطر خوابی که فرعون دیده بود) دستور داد تا کودکان بنی اسرائیل را بکشند. اما موسی علیه السلام نجات یافت. و یکبار هم وقتی موسی برای هدایت فرعون نزد او رفت. این بار هم فرعون دستور داد تا کودکان را بکشند تا نسل بنی اسرائیل منقرض شود !

مشاهده آیات : ادامه مطلب...

متن شبهه :

آیا فرعون غرق شد یا توسط اسرائیلیان نجات یافت؟
نجات یافت (سوره 10 آیه 92)، غرق شد (سوره 28 آیه 40، سوره 17 آیه 103، سوره 43 آیه 55).

پاسخ + افشای مغالطه و دروغ شبهه سازان :

وقتی فرعون ، موسی علیه السلام و بنی اسرائیل را تعقیب کرد، موسی به همراه قومش از رود رد شدند. اما وقتی فرعون و سپاهیانش خواستند عبور کنند، غرق شدند. لیکن فرعون در لحظه ی مرگش از کارهایش پشیمان شد، ( سوره 10 آیه 90 ) خداوند نیز لاشه ی بی جانش را از آب نجات داد ( پس از مرگ، بدن فرعون را از آب بیرون فرستاد ) تا مایه ی عبرتی برای آیندگان باشد. سوره 10 آیه 92 :

ولى امروز، بدنت را (از آب) نجات مى‏ دهیم، تا عبرتى براى آیندگان باشى. و بسیارى از مردم، از آیات ما غافلند.

اما مغالطه در متن شبهه :

در متن شبهه آمده است که بنی اسرائیل فرعون را نجات دادند! در حالیکه این مسئله اصلاً در قرآن نیست. فرعون در لحظه ی مرگش از کارش پشیمان شد. او زیر آب رفته بود و اصلاً با بنی اسرائیل صحبت نمی کرد. آیه 92 هم سخن خداوند است نه بنی اسرائیل. خداوند به صورت تکوینی اراده کرد که بدن فرعون را از آب بیرون بیاورد تا لاشه ی او پس از مرگ عبرت شود برای دیگران.

متن شبهه :

تنها خدا میداند یا بعضی از انسانها هم میدانند؟ مشخص یا غیر قابل درک؟
“قرآن به زبان عربی روشن است” (سوره 16 آیه 103) اما “هیچ کس نمی داند تفسیر آن چیست جز الله و انسانهای اهل فهم نیز میدانند (سوره 3 آیه 7).

پاسخ + افشای مغالطه ی شبهه افکنان :

یکی از روش های مغالطه این است که با سیاه کردن صفحه طوری وانمود می کنند گویی تناقضی در کار است. لیکن هیچ تناقضی وجود ندارد. دیگر مغالطه ای که در متن شبهه وجود دارد این است که شبهه افکنان آیه را ناقص بیان کرده اند و با این ترفند می خواهند به هر طریقی تناقضی را به کلام الله نسبت دهند.

به هر حال، قرآن روشن است. اما روشنایی قرآن درجاتی دارد. ظاهر قرآن را همه می فهمند. اما باطن قرآن را هر کس به اندازه ی سطح معرفت خود در می یابد. متن کامل سوره 3 آیه 7 :

هُوَ الَّذِى أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ ءَایَاتٌ محُّْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ  فَأَمَّا الَّذِینَ فىِ قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ  وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ  وَ الرَّاسِخُونَ فىِ الْعِلْمِ یَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِ کلُ‏ٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُوْلُواْ الْأَلْبَاب‏

اوست کسى که این کتاب [قرآن‏] را بر تو فرو فرستاد. پاره‏ اى از آن، آیات محکم [صریح و روشن‏] است. آنها اساس کتابند و [پاره ‏اى‏] دیگر متشابهات اند [که تأویل ‏پذیرند]. اما کسانى که در دلهایشان انحراف است براى فتنه ‏جویى و طلب تأویل آن [به دلخواه خود،] از متشابهات قرآن اتباع مى ‏کنند، با آنکه تأویلش را جز خدا و ریشه ‏داران در دانش کسى نمى ‏داند. [آنان که‏] مى‏ گویند: «ما بدان ایمان آوردیم، همه [چه محکم و چه متشابه‏] از جانب پروردگار ماست»، و جز خردمندان کسى متذکر نمى ‏شود.

پس ظاهر آیات صریح قرآن را همه می فهمند اما آیات متشابه را پیامبر و راسخون در علم می فهمند و موظف هستند که بر همین اساس لایه های پنهان قرآن را برای مردم روشن کنند. (سوره نحل ، آیه 64) در نتیجه قرآن روشنگر است و ما برای استفاده بیشتر از روشنایی قرآن باید به پیامبر و راسخون (پیشوایان هدایتگر) مراجعه کنیم.

متن شبهه :

آیا مسیحیان به بهشت وارد خواهند شد؟
(سوره 2 آیه 62) و (سوره 5 آیه 69) میگویند “آری” و (سوره 5 آیه 72، تنها بعد از 3 آیه) و (سوره 3 آیه 85) میگوید “نه“.

پاسخ + افشای مغالطه ی شبهه افکنان :

مغالطه ای که در متن شبهه وجود دارد این است «شبهه کننده» طوری وانمود کرده گویی مسیحیان همه مثل هم هستند! در حالیکه مسیحیان وضعیت های گوناگونی دارند. برخی وارد بهشت می شوند و برخ وارد جهنم.

+ مسیحیانی که معتقد به تثلیث باشند (حضرت عیسی را خدا بدانند) و اسلام را انکار کنند، جزو ستمکاران اند.

+ مسیحیانی که اهل ایمان راستین باشند و عمل صالح انجام داده باشند و اسلام را انکار نکنند (یا پیام اسلام به آنان نرسیده باشد)، اهل بهشت اند.

مشاهده آیات : ادامه مطلب...

متن شبهه :

چه کسی زیان گناهان را خواهد دید؟
قرآن میگوید هر کسی مسئولیت گناهان خود را بر عهده دارد (سوره 17آیه 13-15، سوره 53 آیه 38-42)، اما قرآن یهودیان زمان محمد را برای گناهیی کهاجدادشان 2000 سال پیش با ستایش گوساله طلاعی کرده اند محکوممیکند.

پاسخ :

بله. کلام خدا می فرماید که هر کس مسئول اعمال خویش است. اما یهودیان زمان پیامبر نیز چون همچنان بر روش نادرست اجداد خود اصرار می کردند و در عمل همچنان بر لجاجت و کفر خود باقی بودند، محکوم به نفرین شده بودند. قرآن در میانه ی داستان لجبازی های یهودیان هم می فرماید که هر کس گناه کند و وجودش را گناه دربرگیرد، عذاب می شود. (سوره 2 آیه 81) پس بی گناهان عذاب نمی شوند. و قرآن به یهودیان می گوید که هر کس ایمان آورد و راستی پیشه کند، خداوند او را می بخشد. (سوره 2 آیه 103) پس یهودیان محکوم هستند (و بودند) چون ادامه دهنده ی راه اجداد گناهکارشان هستند. (آن یهودیانی که توبه کردند، مشمول این محکومیت نیستند.)

متن شبهه :

متن شبهه :

راهنمای حقیقت؟
“بگو این الله است که بسوی حقیقت راهنمایی میکند، چه کسی بیشترسزاوار دنبال روی است؟” (سوره 10 آیه 35) اما در واقع سزاوار بودن الله با (سوره 14آیه 4) که میگوید “الله هرکس را که بخواهد هدایت میکند و هرکس را بخواهد گمراهمیکند” زیر سوال میرود. ما از کجا بدانیم که از آن اشخاصی هستیم که خدا دوستداردمارا هدایت کند یا دوست دارد مارا گمراه سازد؟ یک مسلمان از کجا بداند از آندسته افراد گمراه شده از طرف الله است یا از آن افراد هدایت شده.

پاسخ + افشای مغالطه در متن شبهه :

اولاً باید بدانیم که تناقض یعنی چه ؟ و در ثانی کلام خدا برتر از آن است که در تناقضی در آن باشد. کلیک

خداوند بهترین هدایتگر بندگان است. چه اینکه محبت وی همه ی جهان را فرا گرفته است. (156 اعراف) خداوند همه انسانها را به ایمان و محبت دعوت می کند. (53 زمر) و البته خداوند دوست دارد که همه ی بندگان به سعادت برسند لیکن برخی را گمراه می کند و برخی را هدایت ! اما ... مغالطه ای که در متن شبهه وجود دارد این است که شبهه سازان طوری وانمود کرده اند گویی اراده ی خداوند، بی مبنا و بدون پایه و اساس است. در حالیکه چنین نیست. خواست خداوند مبتنی بر حکمت سرشار خداوند است.

+ خداوند هرکه را بخواهد هدایت می کند. یعنی چه کسانی را ؟ کسانی که خواهان هدایت و سعادت هستند.کسانی که به ندای دعوت الهیِ پیامبران، لبیک گفته اند.

+ و نیز خداوند برخی را گمراه می کند. اما چه کسانی را ؟ کسانی که خود راه هدایت را بر روی خویش بسته اند. کسانی که به ندای هدایتگر پیامبران الهی پاسخ مثبت نداده اند. کسانی که خود با اختیارِ خود، خویشتن را به ورطه ی نابودی افکنده اند.

یعنی اراده ی خداوند همان مهر تأیید بر خواسته ی انسان است.

پس تناقضی در آیات نیست.

لینک مرتبط :

هدایت تکوینی و تشریعی ، آیا خداوند کسی را گمراه می کند ؟

متن شبهه :

کلام خدا در درستی و عدالت کامل است، هیچ کسی نیست که بتواند کلام خدا را عوض کند (سوره 6 آیه 115) همچنین به (سوره 6 آیه 34) و (سوره 10 آیه 64) نگاه کنید. اما بعدا الله (یا محمد؟) تصمیم میگیرد که بعضی از آیات را با آیات “بهتر” عوض کند (سوره 2 آیه 106، سوره 16 آیه 101)؛ و این البته بخاطر نادانی افراد نیست که خدا را مجبور به اینکار کرده باشند.

پاسخ + افشای مغالطه در متن شبهه :

1. کلام خدا در عدالت و درستی کامل است. تردیدی نیست. لیکن باید در نظر گرفت که برخی از آیات مربوط به شرایط خاصی بود نه برای شرایط عادی. هرگاه آن شرایط خاص پدید آید آن حکم نیز لازم الاجرا خواهد شد و گرنه خیر. (در ادامه مثال زده خواهد شد.)

2. بهتر و بدتر صفاتی نسبی هستند. ممکن است دو چیز هر دو کامل و درست باشند. اما بسته به شرایط ممکن است یکی "بهتر" از دیگری باشد. 

3. اما مغالطه ای که در متن شبهه رخ داده این است که مطرح کننده ی شبهه ، علتِ نسخِ آیات یا همان عوض کردن برخی احکام قرآن را نادیده گرفته است. (حداقل اشاره ای به آن نکرد) گویی تصمیم خداوند برای عوض کردن و جایگزین کردن آیات بهتر به جای آیات قبلی، بی دلیل و از سر دلبخواهی و بدون حکمت است.

4. باید توجه داشت که نَسخِ آیات یا همان تصمیم خداوند برای عوض کردن و جایگزین کردن آیات بهتر به جای آیات قبلی، فقط در چند مورد انجام گرفت. آن هم بر اساس دلیل و رویه ای منطقی. چون در ابتدای رسالت پیامبر، جامعه اسلامی در اقلیت بود و یا به هر دلیلی امکان اجرای برخی احکام وجود نداشت، خداوند احکامی موقتی صادر کرد تا وقتی که موقعیت فراهم گردد و حکم نهایی صادر شود. مثلاً در باب احکام مربوط به مجازات زناکار، در ابتدا این چنین حکمی صادر شد :

و از زنانِ شما، کسانى که مرتکب زنا مى‏ شوند، چهار تن از میان خود [مسلمانان‏] بر آنان گواه گیرید پس اگر شهادت دادند، آنان [زنان‏] را در خانه‏ ها نگاه دارید تا مرگشان فرا رسد یا خدا راهى براى آنان قرار دهد. (النساء : 15)

اما بعدها وقتی موقعیت فراهم شد، خداوند آن راهی که وعده داده بود را قرار داد و چنین حکم کرد:

به هر زن زناکار و مرد زناکارى صد تازیانه بزنید، و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، در [کار] دین خدا، نسبت به آن دو دلسوزى نکنید، و باید گروهى از مؤمنان در کیفر آن دو حضور یابند. (النور : 2)

می بینیم که در آیه ی دوم خداوند آیه را اول را نسخ کرد. در واقع با حکمی "بهتر" تکلیف را مشخص کرد. چون در زمان نزولِ آیه اول موقعیت بیان حکم اصلی فراهم نبود. 

لینک مرتبط : پاسخی به شبهه تناقضات قرآن + توضیح معنای تناقض

مشاهده آیات :  ادامه مطلب...