متن شبهه :

شراب، خوب یا بد؟
شراب و… از کارهای شیطان هستند (سوره 5 آیه 90) ولی در بهشت جوی هایی از شراب سوره 47 آیه 15 و سوره 83 آیه 22 و 25) جاری هستند. چگونه کارهای شیطان به بهشت راه یافته اند؟

پاسخ + افشای مغالطه ی شبهه افکنان :

در متن شبهه یک مغالطه ی لفظی (البته مغالطه ای ناشیانه) صورت گرفته است و آن اینکه شبهه افکن، خمر (یعنی شراب مست کننده و ناپاک) را با شراباً طهورا (یعنی نوشیدنی پاک) به یک معنی گرفته است! در حالیکه این دو شراب (شراب یعنی نوشیدنی) بسیار با هم متفاوت اند. در ادامه آیات قرآن را می خوانیم : 

سوره 5 آیه 90 :

یَأَیهَُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّمَاالخَْمْرُ وَ الْمَیْسرُِ وَ الْأَنصَابُ وَ الْأَزْلَامُ رِجْسٌ مِّنْ عَمَلِ الشَّیْطَانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُون‏

اى کسانى که ایمان آورده‏اید ! خَمر (شراب مست کننده و ناپاک) و قمار و بتها و ازلام [بخت‏آزمایى‏]، پلید و از عمل شیطان است، از آنها دورى کنید تا رستگار شوید.

پس خَمر (شراب مست کننده) حرام و از عمل شیطان است.

اما بقیه آیات :

سوره 47 آیه 15 :

مَّثَلُ الجَْنَّةِ الَّتىِ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ  فِیهَا أَنهَْارٌ مِّن مَّاءٍ غَیرِْ ءَاسِنٍ وَ أَنهَْارٌ مِّن لَّبنَ‏ٍ لَّمْ یَتَغَیرَّْ طَعْمُهُ وَ أَنهَْارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ وَ أَنهَْارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى  وَ لهَُمْ فِیهَا مِن کلُ‏ِّ الثَّمَرَاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِّن رَّبهِِّمْ  کَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فىِ النَّارِ وَ سُقُواْ مَاءً حَمِیمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُم‏

توصیف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، چنین است: در آن نهرهایى از آب صاف و خالص که بدبو نشده، و نهرهایى از شیر که طعم آن دگرگون نگشته، و نهرهایى از شراب که مایه لذّت نوشندگان است، و نهرهایى از عسل مصفّاست، و براى آنها در آن از همه انواع میوه‏ها وجود دارد و (از همه بالاتر) آمرزشى است از سوى پروردگارشان! آیا اینها همانند کسانى هستند که همیشه در آتش دوزخند و از آب جوشان نوشانده مى‏شوند که اندرونشان را از هم متلاشى مى‏کند؟

در ادامه می آید که خمر بهشتی، مست کننده و ناپاک نیست.

سوره 83 آیه 22 و 25 :

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِى نَعِیمٍ عَلىَ الْأَرَائکِ یَنظُرُونَ تَعْرِفُ فىِ وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِیمِ یُسْقَوْنَ مِن رَّحِیقٍ مَّخْتُومٍ

 مسلّماً نیکان در انواع نعمت‏اند: بر تختهاى زیباى بهشتى تکیه کرده و (به زیباییهاى بهشت) مى‏نگرند. در چهره‏هایشان طراوت و نشاط نعمت را مى‏بینى و مى‏شناسى. آنها از شراب زلال دست‏نخورده و سربسته‏اى سیراب مى‏شوند. 

اما باید بدانیم که بنا بر متن قرآن ، شرابهای بهشتی نه مست کننده هستند و نه ناپاک :

سوره صافات ، آیه 45 - 47 :

یُطَافُ عَلَیهِْم بِکَأْسٍ مِّن مَّعِینِ بَیْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِینَ لَا فِیهَا غَوْلٌ وَ لَا هُمْ عَنهَْا یُنزَفُونَ

 و گرداگردشان قدحهاى لبریز از شراب طهور را مى‏گردانند. شرابى سفید و درخشنده، و لذّتبخش براى نوشندگان. شرابى که نه در آن مایه تباهى عقل است و نه از آن مست مى‏شوند.

سوره واقعه آیه 18 - 19 : 

بِأَکْوَابٍ وَ أَبَارِیقَ وَ کَأْسٍ مِّن مَّعِینٍ لَّا یُصَدَّعُونَ عَنهَْا وَ لَا یُنزِفُونَ

با قدحها و کوزه‏ها و جامهایى از نهرهاى جارى بهشتى (و شراب طهور) امّا شرابى که از آن درد سر نمى‏گیرند و نه مست مى‏شوند.