«حدثنا خالد بن ذکوان قال: قالت الربیع بنت معوذ بن عفراء: جاء النبی (صلى الله علیه و آله و سلم) فدخل حین بنى على فجلس على فراشی، کمجلسک منى. فجعلت جویریات لنا یضربن بالدف ویندبن من قتل من آبائی یوم بدر إذ قالت إحداهن و فینا نبی یعلم ما فی غد، فقال: دعى هذه و قولی بالذی کنت تقولین.

خالد بن ذکوان از ربیع دختر معوذ بن عذراء روایت کرد: پیامبر اکرم پس از مراسم زفاف من، بر من وارد شد و بر بستر من نشست؛ مانند این لحظه که تو نشسته‌ای. دختران جوان دف می‌زدند... وقتی یکی از آنان گفت: میان ما پیامبری است که می‌داند فردا چه واقع خواهد شد؛ پیامبر(صلى الله علیه و آله و سلم) فرمود: این را رها کن و همان را بگو که قبلاً می‌گفتی!

سند: صحیح البخاری، بخاری، دار الفکر للطباعة والنشر والتوزیع، 1402ق، ج6، ص137.

سؤال از بزرگان اهل سنت! با این روایات جعلی می‌خواستید چه چیز را ثابت کنید؟ نشستن پیامبر در مجلس زنانه عروسی؟! از قدیم الایام، خواستید خوراک به امثال سلمان رشدی‌ها بدهید؟