همانطور که در اینجا توضیح دادیم ، معنی تناقض را بیان داشتیم و در ادامه اثبات کردیم که در قرآن هیچ تناقضی وجود ندارد
با توجه به اینکه زرتشتیان جزو اهل کتاب هستند ( یعنی جزء ادیان الهی محسوب می شوند ) بنا داریم تا به « شبهه ی تناقض گویی قرآن درباره ی اهل کتاب » پاسخ دهیم . گرچه پیشتر ثابت کردیم که هیچ تناقضی در قرآن وجود ندارد .
آیه اول :
البقرة آیه 62
إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هادُوا وَ النَّصارى وَ الصَّابِئینَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ عَمِلَ صالِحاً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ
کسانى که ایمان آورده اند، و کسانى که به آئین یهود گرویدند و نصارى و صابئان [پیروان یحیى] هر گاه به خدا و روز رستاخیز ایمان آورند، و عمل صالح انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان مسلم است و هیچ گونه ترس و اندوهى براى آنها نیست.
آیه دوم :
التوبة : 29 قاتِلُوا الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَ لا یُحَرِّمُونَ ما حَرَّمَ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ لا یَدینُونَ دینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ حَتَّى یُعْطُوا الْجِزْیَةَ عَنْ یَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ
با کسانى از اهل کتاب که به خدا، و به روز جزا ایمان ندارند، و آنچه را که خدا و رسولش تحریم کرده حرام نمىشمرند، و آیین حق را نمىپذیرند، پیکار کنید تا زمانى که با خضوع ؛ جزیه را به دست خود بپردازند .
آیا این دو آیه با هم تناقض دارند ؟
آیه اول سخن از امنیت و سعادت اهل کتاب می زند و آیه دوم سخن از جزیه گرفتن از آنان ...
پاسخ :
اگر به اینجا مراجعه کنیم می بینیم که که برای اثبات تناقض باید دو جمله ( یا چند جمله ) در مواردی وحدت داشته باشند :
وحدت در زمان / وحدت در مکان / وحدت در شرط / وحدت در اضافه / وحدت در جزء و کل / وحدت در قوه و فعل
حال سوال از مدعیان تناقض این است :
آیا این دو آیه دقیقاً برای یک زمان ( موقعیت زمانی ) نازل شده اند ؟
آیا این دو آیه دقیقاً برای یک مکان ( موقعیت مکانی ) نازل شده اند ؟
آیا این دو آیه دقیقاً یک شرط دارند ؟
آیا این دو آیه دقیقاً مضاف به یک چیز اند ؟
آیا این دو آیه دقیقاً از حیث کمیت برابر و یکساند اند ؟
آیا این دو آیه دقیقاً از حیث فعلیت برابر اند ؟
مییبینیم که بسیاری از موارد فوق ( حتی شاید بشود گفت همه ی موارد فوق ) وجود ندارد . یعنی وحدت بین دو طرف نیست پس تناقض هم معنی ندارد .
آیه اول :
در مورد آن دسته از اهل کتاب است که به خدا و معاد و انبیاء الهی ایمان دارند عمل صالح انجام میدهند . اما ندای اسلام به گوششان نخورده است .
آیه دوم :
دقیقاً خلاف آیه اول در مورد کسانی است که به خدا و معاد و انبیاء الهی ایمان ندارند . و حاضر به پذیرش حق نیستند . که باید از انان جزیه گرفت . مسلمین زکات میدادند و اهل کتاب جزیه میدادند .
و بسیاری از اختلافات در موضوع دو آیه که احتمال تناقض را هم منتفی میکند .
نکته پایانی
گرچه در قرآن آمده است که دین حق ، اسلام است و اگر کسی ندای اسلام را شنیده باشد و بدان لبیک نگوید جزو خسارت دیدگان است . و این به این جهت است که اسلام جامع همه ادیان و تکمیل کننده ی همه مذاهب الهی است
