متن شبهه:

طلوع و غروب خورشید

قرآن کریم به ما می آموزد که خورشید در برکه ای گل آلود غروب می کند:
تا به غروبگاه آفتاب رسید; (در آن جا) احساس کرد که خورشید در چشمه تیره و گل ‏آلودى فرو مى‏رود; و در آن جا قومى را یافت; گفتیم:«اى ذو القرنین! آیا مى‏خواهى (آنان) را مجازات کنى، و یا روش نیکویى در مورد آنها انتخاب نمایى؟» (86)سورة البلد
تا به خاستگاه خورشید رسید; (در آن جا) دید خورشید بر جمعیتى طلوع مى‏کند که در برابر (تابش) آفتاب، پوششى براى آنها قرار نداده بودیم. (90)سورة البلد
ظاهرا علم جدید در این مورد در ضلالت مبین است. چرا که اولا بنا به نگرش علمی خورشید هیچ گاه در چشمه ی گل آلودی غروب نمی کند. دوم اینکه هیچ مکان غروب یا طلوعی برای خورشید وجود ندارد. احتمالا باور رایج در مورد کروی بودن سطح زمین غلط است وگرنه چطور ممکن بود که خورشید طلوعگاه وغروبگاهی نداشته باشد؟
احتمال دیگر این است که خداوند متعال، که بنا به تعریف قادر مطلق است، تا پیش از کشفیات کپرنیک ، کپلر و گالیله جهان را مطابق هیئت قرآنی می گردانده، اما بعد به این نتیجه رسیده که نظریه های این دانشمندان بلاد کفرمدل بهتری برای تدبیر امور کائنات پیش می نهد و آنگاه به ید قادر خود سیر گردش افلاک را تغییر داده است تا ایمان مؤمنان آزمایش شود. و العلم الکامل عند الله

پاسخ :

1. یکی از اصلی ترین روش‌های مغالطه و شبهه‌افکنی اسلام‌ستیزان (که چشم و گوش و قلب خود را به روی حق بسته‌اند و همگان را به بازگشت به جاهلیت فرا می‌خوانند) این است که جملات و عبارات قرآن را به نحوی مرموزانه تغییر دهند! برای مثال در همان آیه 86 کهف آمده است که ذوالقرنین گمان کرد که انگار خورشید در دریایی تیره فرو می‌رود. دقت کنیم! ذوالقرنین، گمان کرد.... چنین پنداشت... پس قرآن فقط پندار و گمان ذوالقرنین را بیان کرده است. یعنی از حقیقت عینی خبر نداده است. اما اسلام‌ستیز نامحترم طوری وانمود کرده است گویی این سخن، باور قرآن است !

عین گفتار قرآن:

حَتىَّ إِذَا بَلَغَ مَغْرِبَ الشَّمْسِ وَجَدَهَا تَغْرُبُ فىِ عَیْنٍ حَمِئَةٍ وَ وَجَدَ عِندَهَا قَوْمًا  قُلْنَا یَاذَا الْقَرْنَینْ‏ِ إِمَّا أَن تُعَذِّبَ وَ إِمَّا أَن تَتَّخِذَ فِیهِمْ حُسْنًا (86 کهف)

تا هنگامى که (ذوالقرنین) به مغرب رسید، خورشید را چنین پنداشت که در دریای تیره‏‌ و تارى غروب میکند و آنجا قومى را یافت و به ذو القرنین دستور دادیم که درباره این قوم یا غلظت و عذاب یا رحمت به جاى آور...

2. اسلام‌ستیز (حق‌ستیز) فوق، علاوه بر مغالطه در بیان آیه قرآن، در دادن آدرس هم دچار غلط (یا شاید اشتباه) شده است و آیات مربوط به سوره کهف را به صورت "سوره بلد" ثبت کرده است.

3.در آیه 86 عبارت مَغْرِبَ الشَّمْسِ به معنی غروبگاه خورشید، و در آیه 90 هم عبارت مَطْلِعَ الشَّمْسِ به معنی طلوع‌گاه خورشید بیان شده است. باید توجه داشت که در هنگام قرائت قرآن، لزومی ندارد که الفاظ را با توجه به چارچوب دانش فیزیک امروزی معنا کرد. بلکه باید به معانی اصطلاحی توجه نمود. چه اینکه با پیشرفت علم، هنوز هم ما در زبان فارسی از عباراتی چون "برآمدن خورشید" و یا "فرو رفتن خورشید" استفاده میکنیم. مطمئناً خورشید بالا و پایین نمیرود. بلکه زمین است که در حال حرکت به دور خورشید است. اما استفاده فارسی زبانان از این دو عبارت، حالت اصطلاحی و ادبی دارد. (نه معنی ظاهری فیزیکی) در زبان انگلیسی هم همینطور ! واژه ی sunrise به معنی طلوع خورشید است که اگر بخواهیم لفظی معنی کنیم، می شود : بالا آمدن خورشید ! در حالیکه همه می دانند خورشید بالا نمی آید. بلکه زمین است که حرکت میکند و میچرخد. اما همه ی دانشمندان فیزیک هم از همین واژه استفاده میکنند. یعنی معنی اصطلاحی را در نظر میگیرند، نه معنی لفظی و ظاهری. همینطور درباره واژه sunset به معنی غروب خورشید که اگر بخواهیم لفظی معنی کنیم، می شود: "نشستن یا فرو رفتن/ پایین رفتن خورشید" ! در حالیکه همگان معنی اصطلاحی را در نظر میگیرند. (نه معنی صرفاً لفظی را). پس باید قرآن را نیز بر همین اساس و با توجه به معنی اصطلاحی و ادبی معنا نمود. مَغْرِبَ الشَّمْسِ یعنی همان غرب ومَطْلِعَ الشَّمْسِ هم یعنی شرق. غربی ترین و شرقی ترین نقطه از زمینی که ذوالقرنین به آنجا رسید. (یعنی ساحل دریاهای غرب و شرق آن زمینی که ذوالقرنین به آنجا رسید.

نکته: توجه داشته باشیم که گرچه قرآن لزوماً از مفاهیم فیزیکی سخن نمیگوید، اما گاهی در پس زبان اصطلاحی و ادبی خود، از حقایق طبیعی هم خبر داده است. مثلاً این مسئله که اگر انسان از سطح زمین به آسمان بالا رود، دچار تنگی نفس می‌شود. که این مسئله در جای خود یک معجزه علمی است. چه اینکه در آن عصر هنوز بشر در آسمانها سیر و سفر نکرده بود. (کلیک) 

4. واژه‌ی "عین" لزوماً به معنی چشمه نیست. بلکه به مطلق آبی که در جایی باشد هم گفته میشود. لذا از حیث ادبی بر دریا هم اطلاق میشود. (بنگرید به تفسیر المیزان علامه طباطبایی، ذیل آیه 86 کهف، فخرالدین رازی قرن 6 هجری در تفسیر مفاتیح الغیبف ذیل آیه مربوطه)

5. البته ذوالقرنین پیامبر نبود. بلکه بنا بر روایات معتبر، انسانی صالح بود. به هر صورت هر انسانی وقتی به ساحل دریا میرسد، در هنگام غروب خورشید گمان میکند که خورشید در دریا فرو میرود. این یک حالتی است که به عنوان یک پندار و یک گمان برای ذهن انسان تداعی می شود. و به کاربردن این حالت به عنوان یک اصطلاح و یک "بیان ادبی" ایرادی ندارد.

مشاهده کل آیات مربوط به ذوالقرنین در قرآن: ادامه مطلب...

شیعه شدن سرباز آمربکایی و بردن نام تک تک 12 امام ...

برای دیدن کلیپ ، کلیک کنید.

برای دیدن کلیپ ، کلیک کنید.

الحمدلله رب العالمین