ماجرای کشته شدن عصماء بنت مروان یکی از مسائلی است که اسلام ستیزان پیرامون آن بسیار سخن می گویند ، به راستی ماجرا چه بود ؟

مقدمه : اولاً بر اساس قرآن و سنت روشن است که کشتن انسانهای بی گناه حرام است و حتی اسلام آغاز جنگ و تعرّض به افراد بی گناه را نهی می کند. ( کلیک کنید ) و در تاریخ روشن است که پیامبر پس از فتح مکه سخت ترین دشمنان خود را بخشید و هنگامی که مسلمانان فریاد سر دادند « امروز روز انتقام است » اما پیامبر فرمودند « امروز روز عفو و بخشش است.» و البته روشن است که شمشیر پیامبر نه شمشیر ِ تجاوز و تعدّی بلکه شمشیر ِ حذف تجاوزگری و نابود کردن وحشی گری بود. چه اینکه عبارت مکتوب بر شمشیر پیامبر به خوبی نشانگر روحیه عفو و بخشش و بزرگواری پیامبر بود. ( کلیک کنید )

با این مقدمه به بحث عصماء بنت مروان می رسیم :

مسئله کشته شدن عصماء بنت مروان را هیچ یک از علمای شیعه نقل نکرده اند. (یا رخ دادن آن را باور نداشتند ، یا مهم نمی دانسته اند.) اما برخی منابع روایی اهل تسنن به آن پرداخته اند. به طور خلاصه می توان گفت که عصماء بنت مروان یک زن یهودی بود که علیه پیامبر اشعار توهین آمیز می سرود و همچنین با سروده هایش مشرکین را علیه مسلمین به جنگ ترغیب و تشویق می کرد. همین امر باعث شد تا مسلمانان او را بکشند و پیامبر هم این عملیات را تأیید کردند. جرم عصماء ، افساد فی الارض و به راه انداختن جنگ علیه مسلمین بود. جنگها و درگیری هایی که باعث کشته شدن بسیاری شد. ما نیز از کشته شدن عصماء به دست مسلمین (اگر رخ داده باشد) حمایت می کنیم. یعنی حکم اعدام برای جرایم سنگین امنیتی (که علیه جامعه اسلامی است) را عادلانه می دانیم. مطئمناً اگر راهی برای اصلاح و هدایت عصماء مانده بود، پیامبر از کشتن او حمایت نمی کرد. اسناد جرایم امنیتی عصماء بنت مروان : 

ابی نعیم اصفهانی ، ادیب و دانشمند تاریخدان ایرانی قرن 4 - 5 هجری در کتاب معرفة الصحابة می گوید :

وقتل عمیر عصماء بنت مروان من بنی أمیة بن زید ، کانت تؤذی النبی صلى الله علیه وسلم وتعیب الإسلام ، وتحرض علیه ، والذی منع عمیرا من شهوده بدرا وأحدا والخندق ضرارته ، قدیم الإسلام ، صحیح النیة ، نسبه محمد بن عمرو الواقدی

ترجمه : عمیر ، عصماء بن مروان را که از بنی امیة بن زید بود ، به قتل رساند. عصماء کسی بود که پیامبر را آزار می داد و اسلام را نفی می کرد و [ مشرکین را ] به جنگیدن علیه اسلام تهییج می کرد. ( تحریک می کرد)

سند : أبی نعیم الأصبهانی ، معرفة الصحابة ، ج 15 باب « من اسمه عمیر » ، ص 70  ، بر اساس نسخه جامع الحدیث

ابن عبدالبرّ اندلسی ، دانشمند بزرگ و مورّخ شهیر قرن 4 - 5 هجری در کتاب " الإستیعاب فی معرفة الاصحاب " می گوید : عصماء بنت مروان ، یهودی بود و پیامبر را هجو می کرد. ( فحاشی می کرد.) همچنین می گوید :

 وکان عمیر قتل عصماء بنت مروان، وکانت تحض على الفتک برسول الله صلى الله علیه وسلم 

عصماء بنت مروان [ مشرکین را ] بر جنگیدن علیه پیامبر ترغیب می کرد و موجب جری شدن بت پرستان می شد. عمیر هم او را کشت.

سند : ابن عبد البر ، الإستیعاب فی معرفة الأصحاب ، ج 1 ص 378 - 388 ، نسخه سایت الوراق

ابن حبان ، مورّخ ایرانی قرن 4 هجری در کتاب " الثقات " می گوید که عصماء بنت مروان : 

کانت تحرض على المسلمین وتؤذیهم 

دشمنان را علیه مسلمانان تحریض می کرد. ( یعنی برای جنگ به هیجان می آورد. ترغیب می کرد.) و مسلمانان را آزار می داد. پس از اینکه عمیر او را به قتل رساند، نزد پیامبر رفت و چیامبر هم کار او را تأیید کرد. 

سند : ابن حبان البستی ، الثقات ، ج 1 ص 207 - 208 ، دار الفکر بیروت ، چاپ اول 1975

ابن سعد ، تاریخ نگار قرن 2 - 3 هجری نیز در کتاب " الطبقات الکبرى " تأیید می کند که عصماء بنت مروان ، پیامبر را آزار می داد و با اشعارش ، مشرکین را علیه مسلمانان تحریک می کرد. 

سند : أبو عبدالله محمد بن سعد البصری الزهری ، الطبقات الکبری ، ج  2 ص 27 ، ناشر : دار صادر بیروت