در قرآن ، سوره الضحی آمده است که خداوند به پیامبر اعظم می فرماید :

أَ لَمْ یجَِدْکَ یَتِیمًا فََاوَى وَ وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدى‏  

یعنی : آیا پروردگار ، تو را یتیم نیافت و پناهت نبخشید ؟ و آیا چنین نبود که ره به جایى نمى‏بردى و او تو را هدایت نمود ؟

برخی اسلام ستیزان ( که نابودی شان نزدیک است ) برداشت ناشی از ذهن بیمار خود را دست آویزی برای گمراه خواندن اشرف کائنات ، خاتم الانبیاء محمد رسول الله ( صلی الله علیه و آله ) قرار داده اند .

در حالیکه اولاً آیه قرآن به صراحت میگوید خداوند تو را هدایت کرد . در ثانی به گفته ی علامه طباطبایی مراد از" ضلال" در اینجا گمراهى نیست بلکه مراد عدم هدایت است، یعنی اگر هدایت خدا نباشد تو و هیچ انسانى دیگر هدایت به راه درست نمی شوید ، مگر به وسیله خداوند ، پس وجود مبارک رسول خدا ( ص ) هم با قطع نظر از هدایت خداوند ، ضالّ و بى راه بود، هر چند که هیچ روزى از هدایت الهى جدا نبوده و از لحظه‏اى که خلق شده بود ملازم با آن بود ، در نتیجه آیه شریفه در معناى آیه زیر است، که مى‏فرماید « ما کُنْتَ تَدْرِی مَا الْکِتابُ وَ لَا الْإِیمانُ » و از همین باب است کلام موسى که بنا به حکایت قرآن کریم از آن جناب گفته بود « فَعَلْتُها إِذاً وَ أَنَا مِنَ الضَّالِّینَ »، یعنى هنوز به هدایت رسالت اهتداء نشده بودم. 

نگاه کنید به :

علامه سید محمد حسین طباطبایى ، المیزان فى تفسیر القرآن‏ ، دفتر انتشارات اسلامى جامعه‏ى مدرسین حوزه علمیه قم‏ ، چاپ پنجم ، ج 20 ص 310