همانگونه که روشن است بر مبنای قرآن و عترت ، خداوند یکتاست و شریکی ندارد ، کلیک کنید .

نکته ی دیگر این است که خود قرآن ( سوره آل‏ عمران آیه 7 )  بیان می دارد که برخی از آیات قرآن محکم و صریح اند و برخی دیگر متشابه ( به صورت تمثیلی یا نمادین یا چندپهلو یا ... ) هستند. و البته اصل بر محکمات است و آیات متشابه را باید بر اساس آیات صریح ( محکمات ) فهمید.  به هر صورت یگانگی خداوند و شریک نداشتن وی از محکمات و سخنان صریح قرآن است.

نکته دیگر : خداوند وقتی به بندگان صالح خود می رسد از ضمیر مفرد استفاده می کند یعنی خود را « من » می نامد. مثلاً :

12 طه : إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً

ای موسی ؛ من پروردگار تو هستم ؛ کفشهایت را درآو ، که تو در سرزمین مقدّسی هستى‏ ...

و هنگامی که به دیگر انسانها یا مجموعه ای از مخلوقات می رسد خود را « ما » می نامد . یه خاطر بزرگداشت و تعظیم و نشان دادن عظمت و کبریایی خود . در زبان فارسی و دیگر زبان ها نیز چنین است. مثلاً برای احترام به طرف مقابل گرچه یک نفر است اما از ضمیر « شما » استفاده می کنیم . خداوند نیز واقعاً و حقیقتاً بزرگ و صاحب مقام کبریایی است. پس برای خود از ضمیر جمع استفاده می کند .

در ادامه می پردازیم به آیاتی از قرآن که خداوند برای خود از ضمیر جمع استفاده کرده است :

ِ9 حجر : انَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ

ما قرآن را نازل کردیم و ما بطور قطع نگهدار آنیم ...

16 ق : وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرید

ما انسان را آفریدیم و وسوسه‏ هاى نفس او را مى‏ دانیم، و ما به او از رگ قلبش نزدیکتریم.

60 واقعه : نَحْنُ قَدَّرْنا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقین‏

ما در میان شما مرگ را مقدّر ساختیم و هرگز کسى بر ما پیشى نمى‏گیرد .

23 انسان : إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ تَنْزیلا

مسلّماً ما قرآن را بر تو نازل کردی

3 یوسف : نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَیْنا إِلَیْکَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ کُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلینَ

ما بهترین سرگذشتها را از طریق این قرآن بر تو بازگو مى‏ کنیم و مسلّماً پیش از این، از آن خبر نداشتی ...

الأنعام : 151   قُلْ تَعالَوْا أَتْلُ ما حَرَّمَ رَبُّکُمْ عَلَیْکُمْ أَلاَّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَکُمْ مِنْ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ إِیَّاهُمْ وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ لا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتی‏ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ ذلِکُمْ وَصَّاکُمْ بِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ 

ای پیامبر بگو : بیایید آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است برایتان بخوانم : اینکه چیزى را شریک خدا قرار ندهید و به پدر و مادر نیکى کنید و فرزندانتان را از ترس فقر نکشید. « ما » شما و آنها را روزى مى‏ دهیم و نزدیک کارهاى زشت نروید، چه آشکار باشد چه پنهان . و انسانى را که خداوند محترم شمرده، به قتل نرسانید مگر از روى استحقاق. این چیزى است که خداوند شما را به آن سفارش کرده، شاید درک کنید ...

که همه ی این موارد به جلوه گری عظمت و کبریایی خداوند است نه چندگانگی خدا ...

خدا و فرشتگان ؟

ممکن است برخی بگویند منظور از « ما » خدا + فرشتگان است . در پاسخ می گوییم که فرشتگان مخلوقات خداوند هستند و تنها مآمور اجرای امور جهان هستی . یعنی آنان خدایانی در مقابل خداوند نیستند. همچنین از خود قرآن روشن است ک منظور خداوند از « ما » خدا + فرشتگان نیست . چون در سوره 2 آیه 34 :

وَ إِذْ قُلْنَا لِلْمَلَئکَةِ اسْجُدُواْ لاَِدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ أَبىَ‏ وَ اسْتَکْبرََ وَ کاَنَ مِنَ الْکَافِرِین‏

و یاد کن هنگامى که ما به فرشتگان گفتیم : « براى آدم سجده و خضوع کنید » همگى سجده کردند جز ابلیس که سر باز زد، و تکبر ورزید، و به خاطر نافرمانى و تکبرش از کافران شد ...

روشن است که در این آیه خداوند خود را « ما » خطاب کرد و به فرشتگان دستور سجده داد . یعنی فرشتگان جزو « نحن : ما » نیستند. بلکه منظور فقط و فقط خداوند است.

همچنین :

سوره الأعراف آیه 11 : وَ لَقَدْ خَلَقْناکُمْ ثُمَّ صَوَّرْناکُمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلیسَ لَمْ یَکُنْ مِنَ السَّاجِدینَ

ما شما را آفریدیم سپس صورت بندى کردیم بعد به فرشتگان گفتیم : «براى آدم خضوع کنید.» آنها همه سجده کردند جز ابلیس که از سجده کنندگان نبود ...

سوره الحجر آیه 8 : ما نُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ ما کانُوا إِذاً مُنْظَرینَ

ما فرشتگان را جز به حق نازل نمى‏ کنیم، و هر گاه نازل شوند، دیگر به اینها مهلت داده نمى‏ شود و در صورت انکار، به عذاب الهى نابود مى‏ گردند ...

آیه 150 صافات : أَمْ خَلَقْنَا الْمَلائِکَةَ إِناثاً وَ هُمْ شاهِدُون

آیا ما فرشتگان را به صورت مؤنث آفریدیم ؟ و آنها - مشرکین - ناظر بودند ؟!!

روشن است که در این آیات فرشتگان جزو « نحن : ما » نیستند. بلکه منظور فقط و فقط خداوند است.

لینک های مرتبط :

صفات زشت خداوند در قرآن ؟؟؟

آیا خداوند بر سر کسی بلا و مصیبت می آورد ؟

هدایت تکوینی و تشریعی ، آیا خداوند کسی را گمراه می کند ؟

چرا خداوند در قرآن گاهی به صورت غائب ( سوم شخص ) معرفی شده است ؟

خداشناسـی وهابیت ؛ پاییـــــــــــــــــن آمدن خداوند از آســـــمان

نفی جسمــــــانیت خداونـــد در قرآن و عــــــترت

اتصاف خداونـــــــد به مکــان ؟؟؟