بسم الله الرحمن الرحیم

برخی از اسلام ستیزان (که خواسته یا ناخواسته در جهت تقویت صهیونیسم فعالیت می کنند) در سایتهای مختلف اینترنتی با پیش کشیدن بعضی مسائل، به دنبال ضربه زدن به اسلام هستند. غافل از اینکه بزرگتر از اینها در مقابل اسلام کاری از پیش نبردند و زانو زدند. (اسلام بالا می رود و چیزی بالاتر از آن نمی رود.) یکی از مسائلی که توسط این افراد مطرح می شود، بحث جواز لمس و لذت از شیرخوار است. که اگر مردی یا زنی با یک شیرخوار ازدواج کند، می تواند از او لذت ببرد. در ادامه این مسئله را بررسی خواهیم کرد.

امام خمینی، تحریرالوسیلة، باب النکاح، مسئله 12 :

کسیکه زوجه اى کمتر از نه سال دارد وطى او براى وى جایز نیست چه اینکه زوجه دائمى باشد، و چه منقطع ، و اما سایر کام گیریها از قبیل لمس بشهوت و آغوش گرفتن و تفخیذ اشکال ندارد هر چند شیرخواره باشد، و اگر قبل از نه سال او را وطى کند اگر افضاء نکرده باشد بغیر از گناه چیزى بر او نیست ، و اگر کرده باشد یعنى مجراى بول و مجراى حیض او را یکى کرده باشد و یا مجراى حیض و غائط او را یکى کرده باشد تا ابد وطى او بر وى حرام مى شود، لکن در صورت دوم حکم بنابر احتیاط است و در هر حال بنا بر اقوى بخاطر افضاء از همسرى او بیرون نمى شود در نتیجه همه احکام زوجیت بر او مترتب مى شود یعنى او از شوهرش و شوهرش از او ارث مى برد، و نمى تواند پنجمین زن دائم بگیرد و ازدواجش با خواهر آن زن بر او حرام است و همچنین سایر احکام ، و بر او واجب است مادامى که آن زنده است مخارجش را بپردازد. هر چند طلاقش داده باشد، بلکه هر چند که آن زن بعد از طلاق شوهرى دیگرى انتخاب کرده باشد که بنابر احتیاط باید افضا کننده نفقه او را بدهد، بلکه این حکم خالى از قوت نیست ، و نیز بر او واجب است دیه افضا را که دیه قتل است بآن زن بپردازد اگر آن زن آزاد است نصف دیه مرد را با مهریه ایکه معین شده و بخاطر عقد دخول بگردنش آمده به او بدهد، و اگر بعد از تمام شدن نه سال با او جماع کند و او را افضاء نماید حرام ابدى نمى شود و دیه بگردنش نمى آید، لکن نزدیکتر به احتیاط آن است که مادامى که آن زن زنده است نفقه اش را بدهد هر چند که بنا بر اقوى واجب نیست .

توضیحات :

1. این ازدواج و این رفتار (لمس و لذت) واجب نیست. مستحب هم نیست. می دانیم که رفتارهای نیک از دید اسلام یا واجب هستند یا مستحب. لیکن این عمل نه واجب است و نه مستحب. پس یعنی عمل مثبتی محسوب نمی شود. بلکه (به خودیِ خود) فقط جایز است. یعنی حرام نیست.

2. در فقه اسلامی یک قاعده کلّی وجود دارد به نام « لاضرار » یعنی « لا ضرر و لا ضرار فی الدین » که هر کاری اگر ضرری داشته باشد، جایی در دین ندارد. پس این رفتار (لمس و لذت ازشیرخواره) گرچه به خودیِ خود حرام نیست، اما اگر ضرر داشته باشد، حرام است.

3. در هیچ یک ادیان یهودیت، مسیحیت، مجوسیت (زرتشتی) این نوع رفتار حرام نیست. یعنی در منابع دینی دلیلی بر حرام بودن این رفتار وجود ندارد. در مکاتب بشری از جمله لیبرالیسم غرب هم ازدواج با حیوانات و یا همجنس بازان و ... وجود دارد. و البته در فرهنگ غربی هیچ ضمانت اجرایی برای مخالفت یا ممنوعیت این ازدواج و این رفتار (لمس و لذت) وجود ندارد. البته ممکن است در فرهنگ غربی برخی گروه ها و انجمن ها با این نوع ازدواج مخالف باشند. دلیلشان نیز چه بسا ضرر جسمی و روحی برای خردسالان باشد. در این صورت می گوییم اسلام هم بر این اساس مخالف این رفتار است. (چون هر چه ضرر داشته باشد انجامش در اسلام ممنوع است.)

4. امام صادق و امام رضا ( علیهما السلام ) شیعیان را از این نوع ازدواج بازداشتند :

مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شَاذَانَ وَ عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ جَمِیعاً عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ أَوْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ قِیلَ لَهُ إِنَّا نُزَوِّجُ صِبْیَانَنَا وَ هُمْ صِغَارٌ قَالَ فَقَالَ إِذَا زُوِّجُوا وَ هُمْ صِغَارٌ لَمْ یَکَادُوا یَتَأَلَّفُوا

به سندی صحیح نقل شده است که شخصی به امام صادق ( و یا امام رضا علیهما السلام ) عرض کردکه ما فرزندانمان را در حالیکه خردسال هستند به ازدواج دیگران در می آوریم. امام پاسخ دادند : در این حالت آنان نمی توانند با مدارا و آرامش زندگی کنند. (یعنی این کار را نکنید.)

سند : الکافی (تألیف محمد بن یعقوب کلینی رازی) ج 5 ص 398 ؛ انتشارات دارالکتب العلمیة تهران 1365
 

5. امام خمینی فرمودند که نزدیکی با شیرخوار حرام است. اما فقط لمس کردن و لذت هایی اینگونه را جایز شمرده اند. ( یعنی حرام نیست.) آن هم اگر همین رفتار ضرری جسمی یا روحی برای خردسال نداشته باشد.

6. امام خمینی می فرماید : اگر مردی با دختر خردسال ازدواج کند و با نزدیکی کند و او افضا شود (یعنی آسیب حنسی ببیند) باید دیه کامل (دیه قتل) را به دختر بدهد. با توجه به اینکه نزدیکی با این دختر حرام است.

7. همان گونه که گفته شد این نوع رفتار (لمس و لذت) اگر موجب ضرری برای دختر باشد، حرام است. لیکن در این نوع ازدواج ها هدف معقول نیز وجود دارد. مانند محرمیت. مثلاً اگر کسی با یک دختر شیرخواره عقد ازدواج ببندد، مادر دختر ؛ مادرزن آن مرد می شود و به او محرم می گردد. یا مثلاً خانواده هایی که از پرورشگاه فرزند انتخاب می کنند، همین کار را می کنند. یا از طریق شیر دادن یا از طریق عقد ازدواج شیرخواره بین دختر و پدرخوانده یا پسر و مادرخوانده محرمیت برقرار می کنند. مثلاً یک نمونه : « الف » یک دختربچه است. خانواده ای وی را از شیرخوارگاه به خانه خود می آورند تا از او نگهداری کنند. در این حال این دختر شیرخوار یا خردسال با پدرخوانده اش نامحرم است. لذا این دختر خردسال را به عقد پسر این مرد در می آورند (عقد موقت) تا این دختر به عنوان همسرِ پسر ِ مرد، با او (یعنی با پدرخوانده اش) مَحرَم شود. یا اینکه این دختر خردسال را به عقد موقت پدر ِ پدرخوانده درمیآورند تا به عنوان همسر ِ پدر، محرم این مرد (پدرخوانده) شود.یا ممکن است این مسئله (اصل ازدواج) ده ها دلیل مشروع دیگر هم داشته باشد.

8. این فتوای امام خمینی در رساله توضیح المسائل امام وجود ندارد. بلکه در کتاب تحریرالوسیلة آمده است. فرق توضیح المسائل (رساله) با تحریرالوسیلة این است که رساله یک کتاب عمومی و کاربردی است. اما تحریرالوسیلة چنین نیست. بلکه یک کتاب تخصصی و دربردارنده ی فتواهای فقهی _- قانونی است که شاید اصلاً به کار نیاید ولی از جهت قانونی و تخصصی برای متخصصین فقه و حقوق دارای ارزش است. (یعنی لزوماً کاربردی نیست.)

9. خود امام خمینی در جایی دیگر فتوا داده اند که ازدواج انقطاعی و بهره بردن از دختر شیرخواره بنا بر احتیاط جایز نیست. در تحریرالوسیلة ج 3 باب الرضاع (شیردادن) ، گفتار در مصاهره و ملحقات آن ، بند شماره 2 :

احتیاط در عقد انقطاعى دختر صغیره آنستکه دختر بحدى رسیده باشد که قابلیت بهره بردن و تلذذ از او را هر چند بغیر وطى داشته باشد مثلا به سن شش سال یا بیشتر رسیده باشد.

10. در پایان از کسانی که به این خاطر به اسلام طعنه می زنند، باید پرسید که به چه دلیل با این ازدواج مخالفید ؟ اگر منظورتان به ضرر است، اسلام هم آن را حرام کرده است. اگر منظورتان به جنگ با اسلام است، خود بهتر می دانید که هرکس در مقابل اسلام گردنکشی کند، به ذلت خواهد افتاد. پس حکمت خداوندی را دریابید. به هر صورت اگر این نوع لمس و لذت از خردسال ضرر داشته باشد که بنا بر حکم فقه اسلامی حرام است. اگر ضرر نداشته باشد و یا حتی اگر دلیلی معقول بر آن مترتّب باشد، چه اشکالی دارد ؟

حال سؤال این است که چرا امام خمینی این مسئله را مطلقاً حرام نکرده است ؟

پاسخ : همانگونه که روشن است ما نمی توانیم برای کسی حکم مطلق صادر کنیم. مگر اینکه فایده یا ضرر آن حتمی باشد. حال در این مسئله چه بسا در بسیاری فرهنگها و جوامع این امر عادی باشد و ضرری هم نداشته باشد. واقعاً ممکن است برای خیلی ها ضرر نداشته باشد. در این صورت چرا باید حرام شود ؟ بله اگر ضرر داشت حرام است. اما آیا کسی میتواند ثابت کند که این امر مطلقاً برای همه - در هر جامعه ای و در هر فرهنگی - ضرر دارد ؟ (من فکر میکنم برای من ضرر دارد، پس این کار را نمیکنم.) اما نمیتوانم برای دیگران تصمیم بگیرم.