متن شبهه :

 آیا در بهشت بازجویی خواهد بود یا نه؟
از یکدیگر سوال نخواهند کرد (سوره 23 آیه 101)، اماهمچنان در یک پرس و جوی دو جانبه شرکت خواهند کرد (سوره 52 آیه 25) و از یکدیگرسوال خواهند کرد (سوره 37 آیه27) .

پاسخ :

باز هم می بینیم که شبهه افکنان ، برداشت های ناقص و خلاف واقع خود را نقد می کنند و نامش را نقد قرآن می گذارند. در حالیکه هر کس به آیات قرآن مراجعه کند می بیند که سه آیه فوق مربوط به سه موقعیت گوناگون است.و اینطور نیست که هر سه آیه مربوط به بهشت باشد. (دقت در دروغ نهفته در سؤال)

آیه اول درباره حوادث پس از دمیده شدن صور قیامت است. که در آنجا آشنایان و دوستان از حال دوستان خود نمی پرسند. (در آن لحظه کسی جویای احوال دیگری نمی شود.)

آیه دوم مربوط به بهشت است که بهشتیان از احوال و سرگذشت همدیگر می پرسند.

آیه سوم مربوط به دادگاه عدل الهی است - که بین نفخ صور و ورود به بهشت رخ می دهد - و متهمان یکدیگر را مقصر می گیرند و با این پرسش که " مگر تو من را گمراه نکردی ؟ " دیگران را شریک جرم خود معرفی می کنند.

روشن است که بیان سه وضعیت در سه موقعیت گوناگون ، تناقض محسوب نمی شود. گرچه روش های شبهه افکنی دشمنان اسلام بر مغالطه استوار است !

مشاهده آیات :

سوره 23 آیه 101 :

فَإِذَا نُفِخَ فىِ الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئذٍ وَ لَا یَتَسَاءَلُون‏

 پس آن هنگام که در صور قیامت دمیده شود، در آن روز دیگر میانشان نسبت خویشاوندى وجود ندارد، و از احوال‏ یکدیگر نمى‏ پرسند.

سوره 52 آیه 24-26:

وَ یَطُوفُ عَلَیهِْمْ غِلْمَانٌ لَّهُمْ کَأَنهَُّمْ لُؤْلُؤٌ مَّکْنُونٌ * وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ * قَالُواْ إِنَّا کُنَّا قَبْلُ فىِ أَهْلِنَا مُشْفِقِینَ * فَمَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا وَ وَقَئنَا عَذَابَ السَّمُوم‏

و براى خدمت‏ به بهشتیان، پسرانى جوان است که بر گردشان مى گردند. گویی مرواریدى‏ هستند که در صدف‏ نهفته است. و برخى‏ از بهشتیان به برخى دیگر رو کنند و از حال هم می پرسند و می گویند: «ما پیشتر در میان خانواده خود بیمناک بودیم. پس خدا بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب مرگبار حفظ نمود...»

سوره 37 آیه 27-29 :

وَ أَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ * قَالُواْ إِنَّکُمْ کُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْیَمِینِ * قَالُواْ بَل لَّمْ تَکُونُواْ مُؤْمِنِین‏ * وَ مَا کاَنَ لَنَا عَلَیْکمُ مِّن سُلْطَنِ   بَلْ کُنتُمْ قَوْمًا طَاغِین

و بعضى روى به بعضى دیگر مى‏آورند [و] از یکدیگر مى‏ پرسند. [و] مى‏ گویند: «شما [ظاهراً] از درِ راستى با ما درمى‏ آمدید [و خود را حق به جانب مى‏ نمودید].» [متّهمَان‏] مى‏گویند: « [نه!] بلکه با ایمان نبودید. و ما را بر شما هیچ تسلّطى نبود، بلکه خودتان سرکش بودید.