چرا دین اسلام و مذهب شیعه را انتخاب کردم ؟ |
متن شبهه :
پاسخ خلاصه :
در این دو سری آیه هیچ تناقضی وجود ندارد. چون :
قرآن به صراحت می گوید که شفاعت فقط در دست خداوند است. و خداوند هم آن را به هر کس که بخواهد - انبیاء و اولیاء - می سپارد تا از دیگران شفاعت کنند. پس اصل شفاعت از دید قرآن وجود دارد. (یعنی همان سری دوم آیات)
اما برخی افراد و گروه ها، مورد شفاعت قرار نمی گیرند. (سری اول آیات) شامل :
. کسانی که کفر ورزیدند و یا از سر تکبر گمان می کنند که از نژاد برتر هستند و ...
. کفار و مشرکین که از بت ها و ... انتظار شفاعت داشتند.
. کسانی که گمان می کردند با دادن رشوه به خدا و یا خدایان خیالی می توانند به سعادت برسند !
. همچنین در قرآن، شفاعت بدون اذن خدا صورت نمی گیرد.
در حقیقت این دو سری آیه همدیگر را تفسیر و تأیید می کنند. پس تناقضی وجود ندارد.
پاسخ مفصل :
بنا بر قرآن، شفاعت فقط در دست خداست. و به هر کس بخواهد اجازه می دهد که از دیگران شفاعت کنند.
سوره 6 آیه 51 :
وَ أَنْذِرْ بِهِ الَّذینَ یَخافُونَ أَنْ یُحْشَرُوا إِلى رَبِّهِمْ لَیْسَ لَهُمْ مِنْ دُونِهِ وَلِیٌّ وَ لا شَفیعٌ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
و به وسیله این [قرآن] کسانى را که بیم دارند که به سوى پروردگارشان محشور شوند هشدار ده [چرا] که غیر او براى آنها یار و شفیعى نیست، باشد که پروا کنند.
سوره 53 آیه 26 :
وَ کمَ مِّن مَّلَکٍ فىِ السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنىِ شَفَاعَتهُُمْ شَیًْا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن یَشَاءُ وَ یَرْضى
و بسا فرشتگانى که در آسمانهایند [و] شفاعتشان به کارى نیاید، مگر پس از آنکه خدا به هر که خواهد و خشنود باشد اذن دهد.
سوره 43 آیه 86 :
وَ لَا یَمْلِکُ الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شهَِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یَعْلَمُون
و کسانى که به جاى او مىخوانند [و مىپرستند] اختیار شفاعت ندارند، مگر آن کسانى که آگاهانه به حقّ گواهى داده باشند. [که از سوی خدا اذن شفاعت می یابند.]
سوره 34 آیه 23 :
وَ لَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ حَتىَّ إِذَا فُزِّعَ عَن قُلُوبِهِمْ قَالُواْ مَا ذَا قَالَ رَبُّکُمْ قَالُواْ الْحَقَّ وَ هُوَ الْعَلىُِّ الْکَبِیر
و شفاعتگرى در پیشگاه او سود نمىبخشد، مگر براى آن کس که به وى اجازه دهد. تا چون هراس از دلهایشان برطرف شود، مىگویند: «پروردگارتان چه فرمود؟» مى گویند: «حقیقت! و هموست بلندمرتبه و بزرگ.»
سوره 20 آیه 109 :
یَوْمَئذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَانُ وَ رَضىَِ لَهُ قَوْلا
در آن روز، شفاعت [به کسى] سود نبخشد، مگر کسى را که [خداى] رحمان اجازه دهد و سخنش او را پسند آید.
پس روشن شد که اصل شفاعت ، در قرآن ثابت است. شفاعت دست خداست و البته به برخی لیاقت و اذن می دهد که از برخی شفاعت کنند.
اما بنا بر قرآن، شفاعت شامل حال این افراد نمی شود : (سری اول آیات در متن شبهه)
سوره 2 آیه 122-123 :
یَابَنىِ إِسْرَ ءِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتىَِ الَّتىِ أَنْعَمْتُ عَلَیْکمُْ وَ أَنىِّ فَضَّلْتُکمُْ عَلىَ الْعَالَمِینَ * وَ اتَّقُواْ یَوْمًا لَّا تجَْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیًْا وَ لَا یُقْبَلُ مِنهَْا عَدْلٌ وَ لَا تَنفَعُهَا شَفَاعَةٌ وَ لَا هُمْ یُنصَرُون
اى فرزندان اسرائیل، نعمتم را، که بر شما ارزانى داشتم، و اینکه شما را بر جهانیان برترى دادم، یاد کنید. و بترسید از روزى که هیچ کس چیزى [از عذاب خدا] را از کسى دفع نمىکند، و نه بدل و بلاگردانى از وى پذیرفته شود، و نه او را میانجیگرى سودمند افتد، و نه یارى شوند.
نکته : در اینجا شفاعت از کسانی که کفر می ورزند ، نفی شده است.
همچنین این آیه عقیده یهود را نقد می کند که معتقد بودند چون یهودی هستند پس شفاعت شامل حالشان می شود و به بهشت می روند ! در قرآن سوره 3 آیه 24 به این عقیده یهود اشاره شد. قرآن این نوع شفاعت بی حساب و ناعادلانه را رد می کند.
سوره 256 ؟؟؟؟ قرآن 114 سوره بیشتر ندارد !
سوره 82 آیات 18-19 :
ثمَُّ مَا أَدْرَئکَ مَا یَوْمُ الدِّینِ یَوْمَ لَا تَمْلِکُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَیًْا وَ الْأَمْرُ یَوْمَئذٍ لِّلَّه
باز چه دانى که چیست روز جزا؟ روزى که کسى براى کسى هیچ اختیارى ندارد و در آن روز، فرمان از آنِ خداست.
نکته : البته این آیه همانند دیگر آیات ، امر - و از جمله شفاعت - را از آن خداوند می داند. یعنی این آیه تأیید کننده ی سری قبلی آیات، و اثبات کننده ی وجود شفاعت است نه منکر شفاعت.
وَ ذَرِ الَّذینَ اتَّخَذُوا دینَهُمْ لَعِباً وَ لَهْواً وَ غَرَّتْهُمُ الْحَیاةُ الدُّنْیا وَ ذَکِّرْ بِهِ أَنْ تُبْسَلَ نَفْسٌ بِما کَسَبَتْ لَیْسَ لَها مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِیٌّ وَ لا شَفیعٌ وَ إِنْ تَعْدِلْ کُلَّ عَدْلٍ لا یُؤْخَذْ مِنْها أُولئِکَ الَّذینَ أُبْسِلُوا بِما کَسَبُوا لَهُمْ شَرابٌ مِنْ حَمیمٍ وَ عَذابٌ أَلیمٌ بِما کانُوا یَکْفُرُونَ
و کسانى را که دین خود را به بازى و سرگرمى گرفتند و زندگى دنیا آنان را فریفته است، رها کن و [مردم را] به وسیله این [قرآن] اندرز ده مبادا کسى به [کیفر] آنچه کسب کرده به هلاکت افتد، در حالى که براى او در برابر خدا یارى و شفاعتگرى نباشد و اگر [براى رهایى خود] هر گونه فدیهاى دهد، از او پذیرفته نگردد. اینانند که به [سزاى] آنچه کسب کردهاند به هلاکت افتادهاند، و به [کیفر] آنکه کفر مىورزیدند، شرابى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت. (70 انعام)
اینجا نیز شفاعت در نقطه ی مقابل خداوند - در برابر خداوند ، نفی شده است. یعنی مِن دون الله - بتها و خدایان دروغین و... - حق شفاعت ندارند. (برخلاف اولیاء الله که از سوی خدا حق شفاعت دارند.)
سوره 10 آیه 18 :
وَ یَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَضُرُّهُمْ وَ لا یَنْفَعُهُمْ وَ یَقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَ تُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِما لا یَعْلَمُ فِی السَّماواتِ وَ لا فِی الْأَرْضِ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا یُشْرِکُونَ
و به جاى خدا، چیزهایى را مىپرستند که نه به آنان زیان مىرساند و نه به آنان سود مىدهد. و مىگویند: «اینها نزد خدا شفاعتگران ما هستند.» بگو: «آیا خدا را به چیزى که در آسمانها و در زمین نمىداند، آگاه مىگردانید؟» او پاک و برتر است از آنچه [با وى] شریک مىسازند.
و سوره 36 آیه 23 :
أَ أَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ یُرِدْنِ الرَّحْمنُ بِضُرٍّ لا تُغْنِ عَنِّی شَفاعَتُهُمْ شَیْئاً وَ لا یُنْقِذُونِ
آیا به جاى او خدایانى را بپرستم که اگر [خداى] رحمان بخواهد به من گزندى برساند، نه شفاعتشان به حالم سود مىدهد و نه مىتوانند مرا برهانند.
این دو آیه نیز مانند آیه قبلی ، می گوید که بت ها و هر چه که مِنْ دُونِ اللَّهِ باشد حق شفاعت ندارد.
سوره 2 آیه 254 :
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ
اى کسانى که ایمان آوردهاید، از آنچه به شما روزى دادهایم انفاق کنید، پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه رفاقت و نه شفاعتى. و کافران خود ستمکارانند.
نکته : این آیه هم شفاعت از نوع داد و ستد و رشوه گیری را رد می کند. (برخی از مشرکین به این نوع شفاعت باور داشتند.)
نتیجه :
شفاعت، تنها شامل کسانى مىشود که تلاشگرند، ولى در راه ماندهاند و نیاز به قدرتى دارند که در کنار آنان باشد.
[ چهارشنبه 92/10/4 ] [ 1:21 صبح ] [ Smuslim ]
[ نظر ]
|
|
[ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] |