فقط توجيهات اضافي و الکي

اگر هر کار مضري در اسلام حرام است، پس چرا امام خميني تفخيذ و لمس به شهوت را در مورد خردسالان و شيرخوارگان حرام نکرده است. و آن را مباح اعلام کرده است. مباحات يعني آن چيز هايي که نه ضرر داشته باشند و نه سود و عمل به آنها بلامانع است. اما آيا واقعا شهوت راني با ران هاي دختر شيرخواره (تفخيذ با او) هيچ ضرر رواني و جسماني براي کودک و فرد فاعل ندارد؟